“Benim hayatımı yargılamadan önce benim ayakkabılarımı giy ve benim geçtiğim yollardan, sokaklardan geç. Benim takıldığım taşlara takıl, yeniden ayağa kalk ve aynı yolu tekrar git benim gittiğim gibi… Ancak o zaman beni yargılayabilirsin.” Bir Kızılderili atasına ait olan bu söz, aslında empati kurabilmenin de belirli bir sınırının olabileceğini anlatıyor bana....